Γκανς, Αμπέλ

(Αbel Gance, Παρίσι 1889 – 1981). Γάλλος σκηνοθέτης του κινηματογράφου. Ο Γ., που ασχολήθηκε επίσης με την ποίηση και τη συγγραφή θεατρικών κειμένων (μερικά έργα του παίχτηκαν από τη Σάρα Μπερνάρ στην Κομεντί Φρανσέζ), ασχολήθηκε από το 1909 με τον κινηματογράφο, αρχικά ως σεναριογράφος, ενώ το 1911 έκανε το σκηνοθετικό ντεμπούτο του με το έργο Το φράγμα. Το 1915, η μικρού μήκους ταινία του Η τρέλα του γιατρού Τιμπ προανήγγειλε το πρωτοποριακό κίνημα της Νέας Τέχνης (Art Nouveau). Ο Γ. χρησιμοποίησε στα γυρίσματα παραμορφωτικούς καθρέφτες, δημιουργώντας την πρώτη υποκειμενική ταινία στην ιστορία του κινηματογράφου. Το 1918 συνέχισε την προσφορά του στον πρωτοποριακό κίνημα με την ταινία Η δεκάτη συμφωνία.Ακολούθησε το Κατηγορώ (1919) που τον κατέστησε διάσημο παγκοσμίως και στη συνέχεια Η ρόδα (1922) και Ο Ναπολέων (1926). Η εμφάνιση του ομιλούντος κινηματογράφου ανέκοψε οριστικά την κινηματογραφική σταδιοδρομία του. Παρ’ όλα αυτά η ταινία Ένας μεγάλος έρωτας του Μπετόβεν που ολοκληρώθηκε το 1937 διακρίθηκε για την επιτυχή χρησιμοποίηση του ήχου. Σκηνή από την ταινία «Κατηγορώ» που έκανε διάσημο παγκοσμίως τον Γάλλο σκηνοθέτη Αμπέλ Γκανς.